11 Σεπ Όταν νιώθουμε καλά με αυτό που είμαστε … χαιρόμαστε & τη ζωή όπως είναι!
Το μυαλό μας δημιουργεί σενάρια που τα πιστεύουμε ως αληθινά. «Δεν θα τα καταφέρω», «δεν μ’ αγαπάει αρκετά», «δεν μου αξίζει», είναι σκέψεις που κάνουμε, που μας αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα.
Για την ακρίβεια, αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα μπορεί να απέχει πολύ από αυτό που βλέπουμε ή που νομίζουμε πως βλέπουμε.
Η σκέψη μας όμως έχει τη δύναμη να μας επηρεάζει και να διαμορφώνει το πώς κινούμαστε, το τι αποφασίζουμε.
Ο μεγαλύτερός μας εχθρός ο εαυτός μας. Κι ο καλύτερος μας φίλος, επίσης. Όπως τον βλέπουμε κάθε φορά.
Ο φόβος κάνει πραγματικότητα αυτό που φοβόμαστε. Κι η πραγματοποίηση, παραδόξως, μας προσφέρει ανακούφιση.
Φοβόμαστε την αποτυχία και την προκαλούμε. Φοβόμαστε την εγκατάλειψη και με την στάση μας την επιζητάμε.
Νιώθοντας ένοχοι, τιμωρούμε τον εαυτό μας. «Δεν θα πετύχω τους στόχους μου».
Νιώθοντας θυμό για άλλους, λειτουργούμε με τρόπο που νομίζουμε πως τιμωρούμε τους άλλους, αδικώντας τον εαυτό μας τελικά. «Ο πατέρας μου, με τον οποίο είμαι θυμωμένη, εξελισσόταν. Κάθε φορά που εξελίσσομαι, αγχώνομαι τόσο που τελικά εγκαταλείπω. Ένα μικρό παιδί μέσα μου χαίρεται που στην σκέψη της παραίτησης από την εξέλιξή μου ο πατέρας μου θα στενοχωρηθεί.» «Συμπεριφέρομαι αντιδραστικά κάθε φορά που μου υποδεικνύουν κάτι, ακόμα κι αν είναι για το καλό μου, κι από αντίδραση κάνω το αντίθετο από αυτό που μου λένε, από αυτό που νομίζω πως μου αξίζει». «Θέλω να πετύχω, όμως κάθε φορά που τα καταφέρνω, υπονομεύω το αποτέλεσμα. Θυμάμαι πως μ’ αγαπούσαν μόνο όταν κατάφερνα κάτι και με την υπονόμευση της επιτυχίας μου, το μικρό παιδί μέσα μου λέει ‘πρόσεξέ με, για αυτό που είμαι, όχι για αυτά που καταφέρνω’. Λειτουργώ σαν το παρελθόν να είναι παρόν και χάνω το σήμερα». «‘Όταν απαιτώ αυτά που δεν είχα, όταν θυμώνω με εκείνους που δεν μου δίνουν αυτό που θέλω, όταν επικρίνω αυτούς που εκφράζουν την αλήθεια τους, επώδυνη ή ευχάριστη, δεν αναμετριέμαι με το κενό μέσα μου, δεν το αναλαμβάνω, δεν το θεραπεύω».
Τα καταφέρνουμε όταν αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας χωρίς να τις αρνιόμαστε.
Τα καταφέρνουμε όταν εκτιμάμε τη δύναμή μας. Όταν τολμάμε στις επιθυμίες μας. Όταν δεν κρίνουμε τον εαυτό μας για αυτές. Όταν βλέπουμε μέσα μας κι αυτό που βλέπουμε το θαυμάζουμε χωρίς ενοχές. Όταν απολαμβάνουμε μικρές ή μεγάλες χαρές γιατί μας ευχαριστεί να ζήσουμε, να αγαπήσουμε, να μοιραστούμε, να έρθουμε κοντά με τον άλλον άνθρωπο, να γίνουμε ένα με την επιθυμία μας για αγάπη.
Δεν αναρωτιόμαστε συνεχώς αν μας αγαπάνε οι άλλοι, αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Αν νιώθουμε φιλικά για μας, νιώθουμε φιλικά για τους άλλους ανθρώπους. Όταν κατανοήσουμε τις δυσκολίες μας, τις σεβαστούμε και εκτιμήσουμε τον εαυτό μας και με αυτές, δεν μας φοβίζει το δύσκολο κομμάτι του άλλου ανθρώπου. Τον εκτιμάμε όπως είναι, χωρίς να τον θέλουμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, γιατί δεν μας φοβίζει όπως είναι στο σύνολό του.
Τολμάμε σε αυτά που θέλουμε, απολαμβάνουμε τα ταξίδια της ζωής μας, γιατί νιώθουμε πως μας αξίζουν.
Δεν αναρωτιόμαστε αν μας αξίζει αυτό που θέλουμε, γιατί εμπιστευόμαστε την επιθυμία μας, την κρίση μας για αυτήν.
Όταν νιώθουμε καλά με αυτό που είμαστε, όταν αισθανόμαστε φιλόξενα στο πνεύμα, στην ψυχή και στο σώμα μας, εμπιστευόμαστε με ελευθερία τον εαυτό μας στις επιθυμίες μας.
Όταν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είμαστε, χαιρόμαστε και τη ζωή όπως είναι.
~~{}~~
~~{}~~
~~{}~~
Μαρία Κορακά
Ψυχολόγος – ΨυχοΘεραπεύτρια | Κοινωνική Λειτουργός | Θεραπεύτρια Ζευγαριού & Οικογένειας
Έκφραση Ψυχής – Χώρος Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας για Ενήλικες & Εφήβους
Ηρώων Πολυτεχνείου 88, (Τερψιθέα) – Πάτρα
Τηλέφωνο Επικοινωνίας : 6974 349 109