01 Αυγ Ψυχολογικοί Ρόλοι Που Αναλαμβάνουμε Ως Παιδιά «Το Εξαρτημένο Παιδί» | Συμβουλευτική & ΨυχοΘεραπεία
Όταν ένα γονέας έχει επενδύσει όλη την ενέργεια και δημιουργικότητά του μόνο στο παιδί του, το φροντίζει και το υπερπροστατεύει με τρόπο που το καθιστά εξαρτημένο από τη φροντίδα του.
Συνήθως ο γονέας αυτός έχει υποστεί την ίδια υπερφροντίδα από το δικό του γονέα, γεγονός που δεν του επέτρεψε να αναπτύξει το δυναμικό του πέραν του πλαισίου της στενής σχέσης μητέρας-παιδιού, παραδείγματος χάρη σε επαγγελματικά ή προσωπικά ενδιαφέροντα, σε φιλικές ή ερωτικές σχέσεις, συνήθως ούτε καν στη συζυγική σχέση.
Άλλες φορές φοβάται πολύ για το παιδί αυτό είτε γιατί υπάρχει κάποιο άλλο, άρρωστο παιδί στην οικογένεια, είτε γιατί το ταυτίζει με κάποιο άλλο συγγενικό, ποόσωποπου έχει χαθεί πρόωρα ή έχει αρρωστήσει.
Το εξαρτημένο παιδί μέσα από την υπερβολική εξυπηρέτηση ή περιποίηση του γονέα, διδάσκεται συστηματικά να αισθάνεται αδύναμο και ανήμπορο.
Μαθαίνει να είναι χρήσιμο με την ακινητοποίη- σή του, να το αγαπούν με το να το υποκαθιστούν και να προσδιορίζουν οι άλλοι τι θέλει, τι σκέφτεται, τι επιλέγει.
Επειδή πιστεύει ότι χρειάζεται την υποστήριξη των άλλων για να επιβιώσει….
Ώς ενήλικος,
αφοσιώνεται σε εκείνους από τους οποίους εξαρτάται.
Ωστόσο για να μη χάσει την υποστήριξη αυτή, δυσκολεύεται να εκφράσει το θυμό του, να διεκδικήσει, να γίνει δυσάρεστος.
Συνήθως εκφράζει το θυμό του με παθητικό τρόπο ή τον στρέφει προς τον εαυτό του, υποφέροντας από καταθλίψεις και ψυχοσωματικές διαταραχές.
Για να κερδίσει τη συμπάθεια των άλλων, επιλέγει το ρόλο του θύματος και ως σύντροφο προτιμά άτομα που έχουν υπάρξει παιδιά-γονείς, τα οποία υπόσχονται να τόν φροντίζουν.
Συστημική Προσέγγιση – Θεωρήσεις & Εφαρμογές |micheleborba.com
Μαρία Κορακά | Ψυχολόγος – ΨυχοΘεραπεύτρια | Κοινωνική Λειτουργός | Θεραπεύτρια Οικογένειας – Ζεύγους