23 Σεπ Ο «άντρας-νταής» δεν είναι ποτέ πραγματικά δυνατός. Η δύναμή του τελειώνει εκεί που αρχίζει ο σεβασμός.
Ο «άντρας-νταής» δεν είναι ποτέ πραγματικά δυνατός.
Η δύναμή του τελειώνει εκεί που αρχίζει ο σεβασμός.
Γιατί ο σεβασμός δεν κατακτιέται με φωνές, με απειλές ή με βία∙ ιδίως απέναντι στους πιο αδύναμους.
Χτίζεται με στάση, με ήθος, με αλήθεια.
Ο νταής φοβάται να δείξει ποιος είναι πραγματικά.
Κρύβεται πίσω από τον όγκο του θυμού του, πίσω από τη σκιά της επιβολής του.
Μα στην ουσία, η αδυναμία του ξεγυμνώνεται σε κάθε του προσπάθεια να μειώσει, να προσβάλει, να καταπιέσει.
Η πραγματική δύναμη δεν χρειάζεται θέαμα.
Είναι σιωπηλή και σταθερή, όπως το βουνό που δεν κλονίζεται από τον άνεμο.
Είναι η αξιοπρέπεια να αναγνωρίζεις το λάθος σου, η ψυχραιμία να μην απαντάς στη βία με βία, το θάρρος να σταθείς δίπλα κι όχι πάνω από τον άλλον.
Ο άντρας που ξέρει να σέβεται, να αγαπά, να προστατεύει χωρίς να φυλακίζει, είναι εκείνος που δεν έχει τίποτα να αποδείξει.
Γιατί η δύναμή του δεν μετριέται με φόβο, αλλά με ελευθερία.
#ΜαρίαΚορακά
Ψυχολόγος ΕΚΠΑ, Κοινωνική Λειτουργός ΑΤΕΙ, Ψυχοθεραπεύτρια ΕΔΑΣ