28 Ιαν Το σώμα ξέρει τι του λείπει, δεν μπορεί να ξεχάσει τις στερήσεις. | Psychologos-MariaKoraka.Gr
«Το σώμα ξέρει τι του λείπει, δεν μπορεί να ξεχάσει τις στερήσεις, το κενό είναι πάντα παρόν και περιμένει να γεμίσει»
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΑ ΣΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ, τα οποία επί μακρόν ήταν εγκλωβισμένα μέσα μου, να εκφραστούν και κατάφερα να τα νιώσω, απελευθερωνόμουν ολοένα και περισσότερο από το παρελθόν μου. Τα αληθινά συναισθήματα δεν αποβάλλονται δια της βίας… Προσπαθούσα να φαντασιώνομαι θετικά συναισθήματα και να αγνοώ τα αρνητικά, ώστε να βρίσκομαι σε συμφωνία με την Ηθική, με το σύστημα αξιών που αποδεχόμουν. Όμως, οι προσπάθειές μου ήταν μάταιες…
Κάθε βασανιστής, έχει υπάρξει θύμα. Alice Miller
ΤΟ ΣΩΜΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΛΕΙΠΕΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να ξεχάσει τις στερήσεις, το κενό είναι πάντα παρόν και περιμένει να γεμίσει… Mε έναν καλό, όχι ουδέτερο θεραπευτή μπορεί κανείς να βρει την αλήθεια του. Μπορεί να απαλλαγεί από τα συμπτώματά του, να απελευθερωθεί από την κατάθλιψη και να νιώσει τη χαρά της ζωής. Μπορεί να εξέλθει από την κατάσταση της εξάντλησης και να νιώσει το απόθεμα ενέργειας μέσα του, εφόσον αυτή η ενέργεια δεν θα καταναλώνεται πλέον στην απώθηση της αλήθειας του.
ΔΙΟΤΙ Η ΚΟΥΡΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ εμφανίζεται κάθε φορά που καταπιέζουμε τα δυνατά συναισθήματά μας, οπότε υποτιμούμε τις μνήμες του σώματος και δεν τους δίνουμε την πρέπουσα σημασία… Το σώμα γνωρίζει ακριβώς τι μας λείπει, τι χρειαζόμαστε, τι δεν ανεχόμαστε, τι μας προκαλεί αλλεργία.
ΩΣΤΟΣΟ, ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, στα ναρκωτικά ή στο αλκόολ, που κλείνουν ακόμα περισσότερο τον δρόμο προς την αλήθεια. Γιατί; Μήπως επειδή η αναγνώριση της αλήθειας είναι επώδυνη; Προφανώς! Αυτή η οδύνη όμως είναι προσωρινή και με έναν καλό θεραπευτή υποφερτή…»
ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΨΕΥΔΕΥΤΑΙ ΠΟΤΕ, όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες… μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ’ αυτό που αισθανόμαστε και σ’ αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε. Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας, και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επιθυμία μας – σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής και της παραδοσιακής διαπαιδαγώγησης – να αγαπούμε και να τιμούμε τους γονείς μας, ό,τι κι αν έχει συμβεί, ακόμη κι αν μας κακομεταχειρίζονταν.
«ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΟΘΗΣΑ ΕΝΑΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ για τον οποίον προϋπόθεση της ευτυχίας θα ήταν η υπακοή και η άγνοια. Πιστεύω στη δύναμη της αγάπης, κάτι που δεν σημαίνει να είναι κανείς καλός και υπάκουος. Για μένα η αγάπη έχει να κάνει με το να είμαστε πιστοί στον εαυτό μας, την ιστορία μας, τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας. Μέσα σε αυτά περικλείεται και η λαχτάρα για γνώση. Προφανώς ο Θεός ήθελε να “κλέψει” από τον Αδάμ και την Εύα αυτή την πίστη στον εαυτό τους».
&&&
&&&
Αποσπάσματα από το βιβλίο της Άλις Μίλερ, Το σώμα δεν ψεύδεται ποτέ, εκδ. Ροές.
~~{}~~
Μαρία Κορακά
Ψυχολόγος – ΨυχοΘεραπεύτρια | Κοινωνική Λειτουργός | Θεραπεύτρια Ζευγαριού & Οικογένειας
Έκφραση Ψυχής – Χώρος Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας για Ενήλικες & Εφήβους
Βουραϊκού 2 (Πελεκανέικα) – Πάτρα
Τηλέφωνο Επικοινωνίας : 6974 349 109